80 yaşındaki anne, 61 yaşındaki engelli kızına ömrünü adadı! ‘Bakımevine vermem’

Yayladağı ilçesi Kulaç Mahallesi’nde yaşayan 80 yaşındaki anne Nazmiye Sözalan’ın 61 yaşındaki kızı Durdunaz Sözalan, doğuştan bedensel engelli olarak doğdu. Ayağa kalkamayan ve ömrünü yatarak geçiren bedensel engelli Durdunaz’ı hayata tutunduran ise annesi oldu.

Evladının her şeyiyle ilgilenen anne Nazmiye, kızı Durdunaz’ı yediriyor, içiriyor ve altını değiştiriyor. Engelli kızının bakımlarını ve ihtiyaçlarını yapan anne kızına umut olurken, bir yandan bağ, bahçe ve ev işlerini yapmaya devam ediyor. Engelli kızına olan merhametiyle takdir toplayan anne, kızını bakımevine vermek istemediğini belirterek kızı için yaşamaya devam ettiğini söyledi.

“ANNEMLE İYİ GEÇİNİYORUM, ANNEM BENİ YEDİRİYOR, İÇİRİYOR VE ALTIMI DEĞİŞTİRİYOR”

Doğuştan engelli olduğunu ifade eden 61 yaşındaki engelli Durdunaz Sözalan, tekerlekli sandalye istediğini belirterek “Annemle birlikte yaşıyorum. Günüm biraz iyi geçiyor. Annemle vakit geçiriyorum. Ben doğuştan bu haldeyim, annemle iyi geçiniyorum. Annem beni yediriyor, içiriyor ve altımı değiştiriyor. Kendime göre küçük tekerlekli sandalye istiyorum. Bir hayalim yok. Hayat iyi ve normal gidiyor. Annemden memnunum. Bir şey yapmıyorum, oturuyorum ve televizyon izliyorum” dedi.

“KIZIMIN YEMEĞİNİ VERİYORUM, ÇAYINI VERİYORUM VE HER ŞEYİNİ HAZIR EDİP DIŞARIYA ÇIKIYORUM”

Yıllardan beri engelli kızını yedirip, içiren ve altını değiştiren 80 yaşındaki vefalı anne Nazmiye Sözalan, “Kızıma yiyecekleri pişirip yediriyorum, giydiriyorum ve altını değiştiriyorum. Allah’a çok şükürler olsun ki, iyi kötü günlerimiz geçiyor. Kızım doğuştan bu hale geldi. Hep ben bakıyorum ama kızım memnun mu değil mi bilmiyorum. İkimiz güzel anlaşıyoruz. Kızım oturuyor, yemeğini veriyorum, çayını veriyorum ve her şeyini hazır edip dışarıya çıkıyorum. 2 saat sonra geri gelip altını değiştiriyorum yine yemeğini ve çayını koyuyorum. Bu şekilde günler geçiyor. Allah bugünden geri koymasın. Allah’ım kızıma yardım edeyim diye bana güç kuvvet veriyor. Tarlaya gidiyorum veya dışarıdan çalı veya odun topluyorum. Rahmetli annem devlet hastanesinde çalışırdı. Ondan aldığımız maaşla geçiniyoruz. Kızımla birlikte mutluyuz. Allah hayırlı hayatlar eylesin, başa gelince de çekilir. Elden yapacak bir şey yok. Allah’ın bize emri böyle oldu. Evime gelen yolun yapılmasını istiyorum, bu yoldan yokuş zor çıkılıp geliniyor. Evimi de kuruş kuruş artırarak yeni yapmaya çalıştım. Kızımı hiç bakımevine vermedim. Bakımevinden kızımı istediler ama ben vermek istemedim” ifadelerini kullandı.

Kaynak: Milliyet