Tribünler efsane amigoyu kaybetti

Futbol sadece sahada oynanan bir oyun değil, aynı zamanda tribünlerde yazılan destanların da adıdır. Ve bu destanlardan biri, Eskişehirspor’un kırmızı-siyah sevdasının en coşkulu seslerinden biri olan Amigo Orhan’ın hayat hikâyesidir.

Amigo Orhan(Erpek), 1938 yılında Oklubalı köyünde dünyaya geldiğinde kimse, bir gün Eskişehirspor tribünlerinin en büyük maestro’su olacağını tahmin edemezdi. Ancak o, 1960’lı yıllarda sahaya çıkmadan bile bir takımı ateşleyebilen yegane liderlerden biri olacağını kanıtladı. Tek bir el hareketiyle binlerce taraftarı ayağa kaldıran, bir bakışıyla tribünleri dalgalandıran bir futbol büyücüsüydü adeta. Tribünlerin 12. adamı değil, belki de asıl kaptanıydı.

Onun sesi, Eskişehir Atatürk Stadyumu’nda yankılanırken, rakip takımların kulaklarında bir uğultu, Eskişehirspor’un oyuncularında ise sahada koşma arzusu yaratıyordu. O, tribünlerin hücum presiydi, takımına ruh veren bir oyun kurucu, Eskişehirspor aşkının sahanın dört bir yanına yayılmasını sağlayan gerçek bir tribün lideriydi. Her maç, onun yönetiminde bir senfoniye dönüşür, binlerce taraftar aynı ritimde buluşurdu.

“Es-es-es ki-ki-ki
Eski eski es”

Futbol tarihimizde amigosuz tribünler de vardı elbet ama Amigo Orhan, bu boşluğu dolduran ilk isimlerden biri oldu. O, tribün kültürünün mihenk taşlarından biriydi, Eskişehirspor aşkını her yere yayarak, takımına gönül verenleri tek yürek hâline getirdi. Onun tezahüratları, yıllar sonra bile Eskişehir sokaklarında yankılanmaya devam edecek.

Ve şimdi, büyük kaptan sahayı terk etti. Son düdük çaldı, Amigo Orhan tribünleri sonsuzluğa uğurlandı. Ancak o, attığı her üçlüyle, yükselttiği her bayrakla, Eskişehirspor’un kalbinde hep yaşayacak. Ruhu, tribünlerdeki her tezahüratta yankılanacak, kırmızı-siyahın sonsuzluğunda var olmaya devam edecek.

Huzur içinde yat, tribünlerin efsane kaptanı…